نقش انجمن های علمی و نظام تصمیم گیری های علمی کشور

درحوزه علوم انسانی و عرصه سیاستگذاری های دولتی ، شبکه های تصمیم گیری ، مفهوم جدیدی است که در چارچوب `پارادایم مدیریت دولتی نوین و رویکردهای حکمرانی مورد بحث بوده ،و به رابطه بین جامعه مدنی و نهادهای شکل گرفته در آن با  دولت اشاره دارد .  از آنجا که انجمن های علمی ،به عنوان یکی از ذینفعان شبکه های سیاستگذاری ،نقش چشمگیری در فرایند خط مشی علمی کشورهای مختلف ایفا میکنند. هدف از این پژوهش مطالعه نقش این نهاد علمی در بهبود کیفیت خط مشی علمی جامعه ایران می باشد.    به این منظور پرسشنامه ای میان  150 عضو   هیئت مدیره انجمن های علمی توزیع گردیدو سپس ازطریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 15 نماینده مجلس ، 15 عضو مشاور در مجمع تشخیص مصلحت نظام ، 5 وزیر کابینه نهم ودهم انجام شد . داده های پرسشنامه با استفاده از   تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی به شناسایی عوامل اثرگذار  و جهت قابلیت اعتمادابزار اندازه گیری ، از روش آلفای کرونباخ استفاده نموده  ،پاسخ های حاصل از مصاحبه ها نیز با استفاده از روش تحلیل تم مورد بررسی قرار گرفت .یافته های تحقیق نشان می دهد که  : فعالیت انجمن های علمی عمیقا بر میزان آگاهی وتغییر در نوع مطالبات شهروندان تاثیر داشته  ،و  همکاری این نهاد ها با سیاستگذاران دولت ، بهبودکیفیت تصمیم گیری های علمی و گسترش فرهنگ  پژوهش در جامعه را به همراه دارد . و از آنجا که توسعه فرهنگ پژوهش در هر جامعه ، شاخصه توسعه اقتصادی محسوب می گردد بنابراین نمی توان  نقش انجمن های علمی در این رابطه را نادیده گرفت .